Autorem był o. Stanisław Wójcik CSsR. Prace nad przekładem psałterza rozpoczął po wybuchu II wojny światowej. Wójcik postawił sobie za cel przekład prosty, jasny i zrozumiały. Podstawą przekładu była łacińska Wulgata z szerokim uwzględnieniem tekstu masoreckiego. Gdy w 1945 przekład został ukończony i autor ubiegał się o imprimatur, w Rzymie ukazał się nowy psałterz łaciński, zwany od Piusa XII, który zlecił jego utworzenie, psałterzem Piusowym albo Psalterium Pianum. Wójcik zdecydował się dostosować swój przekład, choć jak twierdził we wstępie do pierwszego wydania, nie zrobił tego w sposób niewolniczy i raczej oddawał myśl oryginału hebrajskiego niż literę łacińskiego przekładu. Zatrzymał też część hebraizmów, które zawierała Wulgata, a których nie miał psałterz Piusowy. Pierwsze wydanie ukazało się w 1947. Przekład zawierał również pieśni i kantyki ze Starego i Nowego Testamentu zawarte w brewiarzu rzymskim.