Książka do nabożeństwa za dusze zmarłych pokutujące w czyśćcu, Podaje gruntowne nauki wiary o czyśćcu, piękne przykłady, modlitwy za zmarłych, sposób odprawiania ośmiodniowych rekolekcji, Drogi krzyżowej, przygotowania się do śmierci, do świętych Sakramentów, modlitwy w czasie mszy świetej, nieszporów i.t.d., napisał Józef Akerman, przetłumaczył Waleryan Serwatowski.

Czyściec (łac. purgatorium) – dochodzenie duszy do absolutnie doskonałej miłości, koniecznej do osiągnięcia szczęścia nieba, występuje wyłącznie w teologii katolickiej.Czyściec to przejściowy stan, a nie miejsce, który trwa do chwili powszechnego zmartwychwstania[4]. Dostępują go dusze osób umierających w łasce, ale które nie są całkowicie oczyszczone (KKK 1030). Boże miłosierdzie dopuszcza możliwość oczyszczenia miłości z egoistycznych przywiązań, do których doprowadziły popełnione grzechy. Ciężar kary czyśćcowej zależy od rodzaju oraz liczby popełnionych grzechów. Oczyszczenie dokonuje się przez "ogień", który nie jest fizycznej natury, lecz jest bólem duchowym wynikającym z uświadomienia sobie miłości Boga i własnych niedoskonałości. Innym oczyszczającym cierpieniem jest tęsknota za Bogiem. Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że cierpienia czyśćcowe są inne niż piekielne (KKK 1031). Po ukończeniu oczyszczenia dusze z czyśćca trafiają do nieba (nie ma możliwości przejścia z czyśćca do piekła).