Bardzo trudno jest na obecnym etapie ocenić, jak silne może być w krajach na średnim poziomie rozwoju oddziaływanie kanału finansowego. Przede wszystkim nie jest jasne, jak długo i w jakim stopniu uda się tym krajom uniknąć skutków zaburzeń na światowych rynkach finansowych. W dyskusji coraz bardziej dominuje pogląd, że skutki te będą dużo poważniejsze i bardziej długotrwałe niż jeszcze niedawno oceniano. Ryzyko „zarażenia” się kryzysem przez inne kraje wzrosło, ponieważ stopniowo przenosił się on na kolejne segmenty rynku i na kolejne produkty, a jednocześnie wzrost premii za ryzyko w odniesieniu do danego kraju często był przenoszony przez inwestorów na inne kraje regionu. Zwraca się ponadto uwagę na ryzyko przenoszenia się niekorzystnych impulsów w Europie Środkowej i Wschodniej w wyniku tzw. problemu wspólnego kredytodawcy (common lender problem). Oznacza on, że zobowiązania banków i przedsiębiorstw tych krajów skoncentrowane są w wąskiej grupie banków zachodnioeuropejskich. Odrębny rodzaj efektu zarażania dotyczy przenoszenia się niekorzystnych efektów ze sfery finansowej do sfery realnej. Negatywny wpływ załamań na rynku aktywów na sferę realną rozpatruje się tradycyjnie przez pryzmat efektu majątkowego. Książka została napisana z myślą o pracownikach naukowych i studentach kierunków ekonomicznych w wyższych uczelniach różnych typów.