Historyk piszący w tamtych czasach musiał się dostosować się do panujących kanonów estetycznych, by jego przyszli czytelnicy zrozumieli i zainteresowali się jego dziełem. Kronika Polska została napisana w języku łacińskim, było to spowodowane tym, że ten język był uważany za lepszy ze względu swej wielowiekowej tradycji do pisania dzieł naukowych oraz tym, że języki narodowe nie były wystarczająco rozwinięte. Język ten nie był mową ojczystą, dlatego jak używała go dana osoba zależało od wzorców, które wziął autor. U Galla trudno je jednak dostrzec, widać jedynie trochę frazesów z przekładu biblii Wulgaty, oraz czytanego wówczas Salustiusza. Zasady gramatyki traktuje on dość nonszalancko. Gall użył kilka razy wierszowanych wstępów do poszczególnych ksiąg.