Tom 1 - str. 363

Tom 2 - str. 355

Tom 3 - str. 588

Kajetan Koźmian herbu Nałęcz – polski prawnik i poeta, reprezentant klasycyzmu, krytyk literacki i teatralny, publicysta, pamiętnikarz, tłumacz; członek Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego. Pełnił wiele stanowisk urzędniczych i politycznych: sekretarz Lubelskiej Komisji Porządkowej w czasie powstania kościuszkowskiego (1794, administrator rządowy (referendarz stanu) w Księstwie Warszawskim (od 1810), członek rzeczywisty warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1811), w roku 1812 powołany jako sekretarz Rady Generalnej Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego (sekretarz Konfederacji Sejmowej), administrator rządowy w Królestwie Polskim (referendarz w Wydziale Oświecenia) – 1815, nadzwyczajny radca stanu Królestwa Polskiego (1818), dyrektor administracji krajowej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (1821), senator-kasztelan Królestwa Polskiego (1829). Jako poeta Koźmian zadebiutował bajką Sosna i małe drzewka, którą napisał w 1800 roku, a 3 lata później opublikował w różnych czasopismach (Nowy Pamiętnik Warszawski, Gazeta Warszawska oraz Gazeta Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego). Po raz pierwszy zbiór jego wierszy wydano w Krakowie w 1881 (Różne wiersze). Siedem lat później, również w Krakowie wydano Pisma prozą. Koźmian pracował również jako tłumacz i publicysta, zajmował się krytyką literacką. Pisał ponadto pamiętnik (wydany we Wrocławiu w 1972 roku z komentarzem M. Kaczmarka).