Kościół katolicki w Polsce – największa katolicka wspólnota wyznaniowa w Polsce, będąca pod zwierzchnictwem biskupów należących do Konferencji Episkopatu Polski. W wyniku działań wojennych, zmiany granic i przesiedleń ludności polskiej dokonanych w latach 1945-1949 z terenów włączonych do ZSRR, zmieniła się struktura wyznaniowa i narodowościowa Polski. W 1938 r. obywatele wyznania rzymskokatolickiego stanowili 65% mieszkańców Polski. , natomiast po 1945 roku mieszkało w kraju ok. 23 mln katolików co stanowiło 97,7 proc. ludności. Polityka wyznaniowa władz po 1944 roku nastawiona była na uniezależnienie Kościoła katolickiego od Watykanu i budowaniu kościoła narodowego, wspieraniu małych kościołów i związków wyznaniowych, wśród których wymieć należy m.in. Kościół polskokatolicki oraz ograniczaniu roli Kościoła katolickiego jedynie do wąsko pojętego kultu i posługi religijnej oraz wyłączenia go z działalności oświatowej, wychowawczej i charytatywnej