Anna Pawełczyńska – polska socjolożka kultury, profesor nauk humanistycznych. W czasie II wojny światowej w Armii Krajowej. Była więziona w Auschwitz-Birkenau.  W konspiracji od jesieni 1939, w kwietniu 1940 wstąpiła do ZWZ, potem do AK. W 1941 rozpoczęła studia prawnicze na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim. Aresztowana w sierpniu 1942, uwięziona 9 miesięcy na Pawiaku, od maja 1943 do października 1944 w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau (wytatuowany na ręku numer 44 764), gdzie uczestniczyła w konspiracji obozowej w grupie Oświęcim; następnie wywieziona do obozu koncentracyjnego we Flossenbürgu w Niemczech. Przeżyła dywanowe bombardowania Drezna. W kwietniu 1945 uciekła z transportu więźniów, w maju–czerwcu 1945 współorganizowała polski Komitet Pomocy Wracającym do Kraju w Koenigstein pod Dreznem. W czerwcu 1945 powróciła do Polski.