Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891-1945) polska poetka
i dramatopisarka. Pochodziła z inteligenckiej rodziny, była córką malarza
Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich. W rodzinnym domu poetki, zwanym
Kossakówka, często gościły wybitne postaci ze świata literatury, sztuki i
polityki, m.in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Lutosławski.
Młoda Maria nie uczęszczała do szkoły, lekcje pobierała w domu, gdzie zdobyła
gruntowne wykształcenie humanistyczne, przez krótki czas była wolną słuchaczką
krakowskiej Akademii Sztuk Pieknych. Poetka była trzykrotnie zamężna. We
wrześniu 1939 r. wyjechała do Francji, a następnie do Anglii, w której pozostała
do końca swoich dni. Zmarła na chorobę nowotworową 9 lipca 1945 r. w
Manchesterze. Najważniejszym motywem w twórczości Marii Pawlikowskiej-
Jasnorzewskiej jest miłość, autorka często jest określana jako poetka miłości i
mistrzyni miniatur poetyckich. Jej utwory są niezwykle klimatyczne i nastrojowe.
Wpływ na jej twórczość miała m.in. filozofia Schopenhauera, Nietzschego,
Bergsona oraz zainteresowania religią hinduską.