Tom 19 Pożary i Zgliszcza Część I - 188 s.,
Tom 20 Pożary i Zgliszcza Część II - 206 s.,
Tom 21 Straszny Dzadunio - 208 s.,
Tom 22 Joan. VIII 1-12 - 270 s.,
Tom 23 Jaskółczym Szlakiem - 318 s.,

Jedna z najpopularniejszych autorek polskich. Od 1881 zamieszkała w rodzinnym majątku Hruszowa na Polesiu, gdzie gospodarowała i pisała, zarabiając na podtrzymanie zagrożonego bankructwem majątku. Po 1905 działaczka w społecznych organizacjach kobiet ziemianek. W okresie I wojny światowej i po jej zakończeniu brała udział w organizowaniu akcji pomocy dla ofiar wojny. Mieszkała w Warszawie 1918-1921 i 1939-1944. Debiutowała w prasie 1882. 1884 opublikowała w Świcie opowiadanie Jazon Bobrowski. Już pierwsza jej powieść - Straszny dziadunio (1887) - cieszyła się dużą popularnością. Wielkim sukcesem czytelniczym stał się Dewajtis (1889). Wśród licznych opublikowanych przez nią książek wymienia się zwykle jako najważniejsze: Pożary i zgliszcza (1888) - o powstaniu styczniowym, Między ustami a brzegiem pucharu (1889) - o germanizacji w zaborze pruskim, Szary proch (1889), Anima vilis (1893), Macierz (1903), Wrzos (1903), Byli i będą (1908), Lato leśnych ludzi (1920). Utwory te, wznawiane do dziś, budzą spory wśród krytyków i historyków literatury, zarzucających autorce wtórność, schematyzm, uproszczony dydaktyzm i sentymentalizm. Miała też wielu zwolenników. Cieszyła się poparciem endecji. Cechował ją patriotyzm.