Uziarnienie (skład granulometryczny, granulacja) - to rozkład wielkości ziaren rozdrobnionego materiału. Uziarnienie określa się w laboratorium, badając procentową zawartość poszczególnych frakcji w w stosunku do ciężaru całej próbki badanego kruszywa lub gruntu. Analiza sitowa - używa się zestawu około dziesięciu sit o wielkości oczek od ok. 0,05 mm do 80 mm lub innych, ułożonych jedno na drugim w kolejności wielkości oczek malejącej w dół; sita wibrując powodują przechodzenie cząstek drobniejszych a zatrzymywanie grubszych na każdym z nich; dotyczy frakcji grubszych od ok. 0,05 mm. Analiza sedymentacyjna, np. analiza areometryczna - bada się prędkość opadania cząstek w roztworze wodnym, badając gęstość roztworu areometrem w określonych odstępach czasu i na podstawie prawa Stokesa przelicza na zawartość w mieszaninie cząstek o określonych średnicach zastępczych; dotyczy frakcji drobniejszych niż ok. 0,05 mm, które uprzednio należy oddzielić. Analiza spektrofotometryczna - opiera się na analizie światła laserowego przechodzącego przez roztwór zawierający cząstki; dotyczy drobniejszych frakcji. Metoda optoelektroniczna - metoda pomiaru ziaren w świetle przechodzącym. Pomiar cząstek od 0,5 μm do 130 mm z jednoczesnym uzyskanie krzywej uziarnienia w tym zakresie.