Katolicki Uniwersytet Lubelski oddaje w ręce Czytelników pierwsze wydanie "Katolickiej etyki wychowawczej" - "dzieła życia" o. Jacka Woronieckiego. Jest to w polskim piśmiennictwie dotyczącym ludzkiej moralności pozycja wyjątkowa zarówno pod względem głębi prezentowanych przemyśleń, jak i sposobu ujęcia zagadnień. O. Jacek Woroniecki wykładał zagadnienia moralne przez całe swe życie, najpierw (od 1919 r.) w Lublinie na KUL-u (którego był też rektorem), potem w Rzymie (w dominikańskim Kolegium "Angelicum"), wreszcie znowu w Polsce (we Lwowie, w Warszawie i Krakowie). W swym dziele przedstawił całokształt problematyki moralnej takiej, jaką dyktuje ludzkie życie i jaką analizowali klasycy etyki: Arystoteles, Grzegorz Wielki, Jan z Damaszku, św. Tomasz z Akwinu. Oparł się zasadniczo właśnie na Tomaszowej "Sumie teologicznej", a doktryna w niej zawarta, wzbogacona przemyśleniami wybitnych pisarzy europejskich i literackim ujęciem, została w "Katolickiej etyce wychowawczej" przedstawiona tak jasno i przekonywająco, że po kilkudziesięciu latach od czasu ukazania się pierwszej, jeszcze niepełnej, edycji dzieła nie straciła nic ze swej aktualności, prezentując, odwieczne problemy człowieka w sposób przemawiający także do współczesnego odbiorcy. Tom II (Etyka szczegółowa), a zwłaszcza jego część 2, pisana była w śmiertelnej chorobie i nieustannej gorączce; odbijało się to na ostrości sformułowań, ale pisał pod naszymi - studiującej mło- dzieży - naciskami. Sam mówił; że ta część jest tylko propozycją, która domaga się zbiorowego przemyślenia i przedyskutowania. Dziś wydajemy ją jako świadectwo zmagań oraz możliwości rozwiązań w trudnej materii sprawiedliwości społecznej. Chciał o. J. Woroniecki, by jego "Etyka" służyła polskiej inteligencji, studiującej młodzieży... Ta jego myśl doczekała się realizacji, była bowiem "Etyka" podręcznikiem na KUL-u, to na jej podstawie wykładał i egzaminował ks. prof. Karol Wojtyła. Dziś, gdy na KUL-u zostały przywrócone studia pedagogiczne, wydanie tego dzieła, teraz już w pełnej postaci, stało się koniecznością. Ukazały się wprawdzie nowsze próby ujęcia zagadnień moralności, ale dzieło o. Woronieckiego prezentuje nieprzemijającą prawdę o człowieku, o jego życiu i problemach moralnych z nim związanych, niech zatem całokształt nauczania etycznego (a nie tylko wybrane problemy sporne) będzie obecny w Uniwersytecie. Może w wydaniach następnych ukażą się w przypisach ustosunkowania do nowszych ujęć, ale przecież widać sens przypomnienia dzisiaj wielkich klasycznych doktryn w tej postaci, w jakiej przedstawił je nasz wybitny profesor, najwybitniejszy moralista, tak bardzo ceniony za spokojny racjonalizm naukowy i troskę o przedstawienie prawdy.