Książka prezentuje udział kapitału zagranicznego w podmiotach gospodarczych na obszarze Królestwa Polskiego i Polski okresu międzywojennego, który posłużył do sformułowania ogólnych ocen dotyczących jego znaczenia dla ówczesnej gospodarki. Opracowanie tematu wymagało sięgnięcia do niemałej liczby publikacji, często już zapomnianych, głównie historyków opisujących gospodarkę końca I Rzeczypospolitej, okresu porozbiorowego, dwudziestolecia międzywojennego (II Rzeczypospolitej). Tytuł książki, zapowiadający prezentację kwestii kapitału zagranicznego na ziemiach polskich, a nie „w Polsce”, podyktowany był faktem, że Polska jako kraj zniknęła z mapy świata w mrocznym czasie porozbiorowym. Egzemplifikację inwestycji zagranicznych w tym okresie ograniczono do Królestwa Polskiego i jego obszaru wcześniej znajdującego się w granicach I Rzeczypospolitej, a dokładniej części noszącej nazwę Korony Królestwa Polskiego. Przedstawione charakterystyki i oceny stanowiły podstawę sformułowania wniosku, że bezpośrednie inwestycje zagraniczne były pożądane dla rozwoju gospodarki kraju, głównie z uwagi na potrzebę wypełniania deficytu kapitałów własnych.