Jolanta Rokoszowa urodziła się 29 marca 1944 w Sandomierzu jako córka Stanisława Tlustochowskiego i Zofii z Bcłdowskich. Patriotyczne wychowanie, atmosfera rodzinnego miasta i głęboka wrażliwość ukształtowały Jej świat wartości i zamiłowanie do słowa pisanego. Już w liceum opublikowała swój pierwszy artykuł o urokach Sandomierza, a jedną z jej pierwszych prac naukowych byfy Teksty gwarowe z Sandomierskiego  Naukowe UJ” 1971). W 1961 r. podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, specjalizując się w historii języka i dialektologii. Pracę magisterską na temat fleksji historycznej, pizygotowaną na seminarium prof. Witolda Taszyckiego, obroniła w 1966 r., po czym odbyła roczny staż w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego. Wykłady profesorów Jerzego Kuryłowicza, Jana Safarewicza, Adama Heinza i Tadeusza Pobożniaka skierowały jej zainteresowania ku językoznawstwu teoretycznemu i porównawczemu. W 1967 r. poślubiła historyka Mieczysława Kokoszą i podjęła pracę w Pracowni Atlasu i Słownika Gwar Polskich Polskiej Akademii Nauk u profesora Mieczysława Karasia, gdzie opracowała m.in. dwie ważne mapy dotyczące mazurzenia (nr 587: kontynuanty staropolskich /, z, ć) i upodobnienia postępowego (nr 595: staropolskie w po spółgłosce bezdźwięcznej) oraz wspólnie z Anną Niezabitowską indeks rzeczowy do tomów 1-X Małego atlasu gwar polskich.