Erik Hornung - niemiecki egiptolog zamieszkały w Szwajcarii, autor wielu książek. Ukończył studia egiptologiczne na uniwersytetach w Tybindze i Getyndze, odbył staż w Niemieckim Instytucie Archeologicznym w Kairze. Od 1963 był docentem na Uniwersytecie w Münster. W 1967 został profesorem i dyrektorem Seminarium Egiptologicznego Uniwersytetu w Bazylei, a w 1989 nadano mu funkcję wiceprezydenta Międzynarodowego Stowarzyszenia Egiptologów. Uznany za jednego z najwybitniejszych autorytetów w dziedzinie egipskiej religii. 

Ok. 3100 p.n.e. w Górnym Egipcie, odkryto przedmioty o różnorakich motywach (sceny polowań, sceny wojenne, uprawy ról) na paletach z zielonego łupku. Palety te rozmiarami i kształtem przypominały tarcze. Składano je wraz z ozdobnymi maczugami w świątyniach. Dominowała religia bóstw lokalnych, których uważano za władców i panów miast i okolic, w których ich czczono. Poza bogami wierzono w półbogów, czyli geniuszy. Byli oni bardziej związani z życiem codziennym ludzi, lecz nie mieli świątyń i raczej nie brano ich pod uwagę w spekulacjach teologicznych. Geniusze mieli charakter bardziej ludowy. Były to duchy związane z rolnictwem, z narodzinami człowieka. Istniał także kult zwierząt. Święte zwierzęta były po prostu wcieleniami bogów (aspektami bogów). Wierzono, że była w nich obecna jedna z dusz jakiegoś boga. Posągi bóstw umieszczano w świątyniach, przez co stawały się niedostępne dla ogółu. Posągi świętych zwierząt nie znajdowały się w samych świątyniach.