Lipski to legenda opozycji w PRL. Jan Olszewski nazywał go „naszym Prezydentem”, dla Adama Michnika był mistrzem. Powstaniec warszawski, już od 1945 r. łącznik środowisk opozycyjnych, współzałożyciel KOR. Wybitny badacz literatury i krytyk literacki. W 1959 r. z powodów politycznych usunięty z pracy w PIW. Mistrz konspiracyjnej loży wolnomularskiej „Kopernik”, organizator protestu przeciw cenzurze – Listu 34. Jeden z przedstawicieli polskiej inteligencji, uosabianej figurą herbertowskiego Pana Cogito. Źródłowa biografia Jana Józefa Lipskiego to przypomnienie tej postawy zgodności słów i czynów, świadczenia własnym życiem. Lipski konsekwentnie przeciwstawiał się zawłaszczaniu przez władze PRL słów, takich jak demokracja, socjalizm, patriotyzm. Komunizm był dla niego totalitaryzmem tak samo jak nacjonalizm. Mimo swojego heroicznego życiorysu nie był postacią pomnikową, ale ciepłym przyjaznym człowiekiem, który każdego traktował jako partnera do rozmowy.