Fragmenty pism człowieka, który dla wielu europejskich ekonomistów i polityków uchodzi za guru i ideowego przywódcę: „Wyłożoną w Ogólnej teorii całościową teorię produkcji znacznie łatwiej można stosować w warunkach państwa totalitarnego; łatwiej niż teorię produkcji i dystrybucji danego produktu wytworzonego w warunkach wolnej konkurencji i znacznego zakresu leseferyzmu. (...) Cieszyłbym się, gdyby moja teoria mogła dołożyć choć niewielki kąsek do potrawy, którą przygotowali niemieccy ekonomiści" (Keynes, ze Wstępu do niemieckiego wydania Ogólnej teorii, 1936). „W odważnych eksperymentach bolszewizmu, nazizmu i faszyzmu nie zabraknie wielu błędów, ale nikt nie potrafi powiedzieć, który z tych systemów okaże się najlepszy" (Keynes, National Self-Sufficiency, 1933). I choć nie podobał mu się masowy terror i zagłada, które wynikały częściowo z tempa rewolucyjnych przemian, a częściowo ze „swoistego bestialstwa obecnego w naturze rosyjskiej - a raczej rosyjskiej i żydowskiej, bo obecnie obie te natury sprzymierzyły się ze sobą". Wyrażał też poważne wątpliwości, czy „rosyjski komunizm" sprawi, że „Żydzi będą mniej chciwi" (Keynes 1925). Keynes był od dawna antysemitą. Będąc w Eton, napisał esej zatytułowany Różnice między Wschodem a Zachodem. Potępił w nim Żydów jako lud Wschodu, który ma „głęboko zakorzeniony instynkt wrogości wobec Europejczyków i dlatego jest przez Europę niechciany". „Żydzi nie mają więc szans na asymilację w cywilizacji