Cezary Zalewski sięgnął po jedno z ważnych zjawisk natury psychologicznej, badanych przez filozofię i psychologię, a przedstawianych także w literaturze, obserwowanych więc przez krytykę literacką i historię literatury. Badacz odwołuje się do trzech wybitnych humanistów (psychologa Reika, filozofa Deleuze'a i antropologa Girarda), by wydobyć przemyślenia dotyczące koncepcji masochizmu. Autor w wybranych przez siebie tekstach wykazuje wielorakość rozwiązań, łączącą się zresztą również z różnorodnością literacką. Analizy - zwłaszcza wybitnych pisarzy, takich jak np. Schulz - są fascynujące, ukazują i uwydatniają te właśnie tematy, zgodnie z zamierzeniami nie zmierzając do całościowych monografii ani do psychoanalizy autorów. Całość jest napisana przejrzyście, niekiedy - pasjonująco. W pracy zarysowuje się wyraźna postawa badawcza, wnikliwa, nieufna wobec łatwych uogólnień, uparta w konfrontowaniu drobiazgowo zestawianych szczegółów, w dochodzeniu do nowej syntezy/hipotezy. Chodzi tu o rozumienie tekstów, o zbliżanie się do rozumienia świata. Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Jaworskiego