Autor przedstawia czynniki, które wpływają na politykę budżetową w państwach rozwiniętych, w tym w Polsce. Wykorzystuje koncepcje z obszaru ekonomii politycznej, odnoszące się do działania podmiotów sfery publicznej, uzupełniając je narzędziami nowoczesnej analizy instytucjonalnej. Tak ukształtowany warsztat badawczy pozwala mu odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu instytucje polityczne oraz reguły fiskalne są w stanie oddziaływać na podmioty uczestniczące w procesie budżetowym i ograniczać generowaną przez nie, zgodnie z koncepcją „tragedii wspólnych zasobów fiskalnych”, presję na zwiększanie wydatków publicznych. Analiza potwierdza, że tego rodzaju instytucje mają do odegrania niebagatelną rolę w kontrolowaniu wydatków budżetu państwa. Książkę oceniam bardzo wysoko (…). Wnosi ona wartościowy wkład w badania nad rolą instytucji w kształtowaniu polityki fiskalnej. Problem wspólnych zasobów jest jednym z kluczowych zjawisk wpływających na negatywne postrzeganie polityki fiskalnej, mających ważne konsekwencje makroekonomiczne. Z recenzji dr. hab. Michała Mackiewicza, prof. UŁ Analiza przeprowadzona w książce pomaga lepiej zrozumieć kształtowanie się wydatków publicznych w Polsce w okresie transformacji oraz pozwala na wyciągnięcie wniosków, które mogą i powinny być wykorzystane do wzmocnienia finansów publicznych. Niesie ona istotną wartość poznawczą zarówno dla osób odpowiedzialnych za politykę gospodarczą, jak i ekonomistów. Z recenzji dr. hab. Andrzeja Rzońcy, prof. SGH