Roman Ingarden w swoim esencjalistycznym podejściu do sztuki zajmuje się fenomenologiczną rekonstrukcją dzieła sztuki na przykładzie obrazu malarskiego. Stara się on znaleźć istotne cechy postrzegania takiego dzieła sztuki, jego percepcji oraz w konsekwencji pragnie on odnaleźć zasady wpisane w samo dzieło sztuki- jego istotę. Postaram się wyeksplikować zastosowane przez niego pojęcia i ukazać specyfikę takiego spojrzenia na sztukę. Malarskie dzieło sztuki dzieli Ingarden na dwa składniki - malowidło i obraz. Malowidło to realny przedmiot materialny, podstawa bytowa obrazu, podłoże wrażeniowe warstwy wglądowej. Obraz zaś, to podstawa bytowa (malowidło) oraz percepcje, intencjonalne przeżycia percepcyjne widza. Takie ujęcie obrazu, jako zawierającego materialną podstawę- jaką jest płótno wraz z namalowanymi na nim plamami barwnymi- a także zawierającego element percepcyjny- konkretną świadomość człowieka, który ten obraz postrzega- jest charakterystyczny dla fenomenologicznego podejścia do zagadnień estetycznych. Wprowadza ono widza, który odbiera dane dzieło sztuki, a więc implikuje konkretyzację tego dzieła. Konkretyzacja zatem to konkretne i subiektywne zobaczenie obrazu przez akty percepcji świadomego podmiotu, odbiorcy dzieła. Uwagi: oprawa i brzegi stron są trochę zakurzone