Katalog - Majolika włoska w zbiorach wawelskich - 157 s., 1975 r. Wawel – wzgórze na Pomoście Krakowskim, w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, na lewym brzegu Wisły; historyczna dzielnica Krakowa. Wawel ma charakter zrębu tektonicznego, który powstał w miocenie i zbudowany jest z liczących 161–155 mln lat górnojurajskich wapieni wieku oksfordzkiego. Wzgórze wznosi się na wysokość ok. 228 m n.p.m. Na wzgórzu znajdują się dwa zabytkowe zespoły budowlane: Zamek Królewski na Wawelu bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława W 1978 Wawel wraz ze Starym Miastem, Kazimierzem i Stradomiem został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w 1994 razem ze Starym Miastem, Stradomiem, Kazimierzem, Podgórzem, Nowym Światem i Piaskiem został uznany za pomnik historii. Częścią tego kompleksu są także fortyfikacje Wawelu. Odnalezione zostały relikty innych budowli, pochodzących z różnych epok. Wizerunek wzgórza wawelskiego w czasie okupacji niemieckiej został umieszczony na banknotach o nominale 20 złotych emitowanych przez Bank Emisyjny w Polsce. Dr Jerzy Banach, kierownik Pracowni Ikonografii Krakowa, działającej od roku 1964 w Muzeum Narodowym w Krakowie, ogłosił m.in.: Dawne widoki Krakowa (WL, 1967), Ikonografia Wawelu, 1-2 (Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, 1977), Kraków malowniczy. O albumach z widokami miasta w XIX wieku (WL, 1980). Jest także współautorem albumów Kraków - cztery pory roku, w fotografii Henryka Hermanowicza (WL, wydanie pierwsze 1958, wydanie piąte 1979) i Kraków - miasto muzeów (Arkady, 1977).