Święty Paweł urodził się ok. 5- 10 roku n. e. w Tarsie w Cylicji (obecnie Turcja). Był Żydem, ale od urodzenia posiadał też obywatelstwo rzymskie- z tego względu oprócz hebrajskiego imienia Saul (inaczej Szaweł) otrzymał łacińskie imię Paulus (Paweł). Z zawodu był tkaczem specjalizował się w wyrabianiu namiotów, po przybyciu do Jerozolimy studiował Torę w słynnej szkole Gamaliela, jako urodzony w środowisku diaspory znał także kulturę hellenistyczną. Był człowiekiem wykształconym i religijnym Żydem sympatyzującym z sektą faryzeuszy. Prawdopodobnie nigdy nie spotkał osobiście Jezusa, był natomiast świadkiem i pewnym sensie współuczestnikiem ukamienowania św. Szczepana- w czasie, gdy oprawcy rzucali kamienie Szaweł pilnował ich ubrań. W ten sposób stał się znanym przeciwnikiem tworzącej się właśnie grupy wyznawców Chrystusa: uważał ich za sektę szkodliwą dla religii żydowskiej. Zwalczał ich więc z całą stanowczością o czym często mówił: "Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków".