Hodowla lasu – podstawowa nauka leśna, określająca zasady postępowania mającego na celu prawidłowe kierowanie procesami lasotwórczymi zgodnie z produkcyjnymi i pozaprodukcyjnymi zadaniami gospodarstwa leśnego. Hodowla lasu obejmuje reguły, metody i techniki odnawiania i pielęgnowania lasu, jak również zalesiania powierzchni nieleśnych, opiera się na szerokich podstawach przyrodniczych, w tym na podstawach ekologicznych.

Hodowla lasu zajmuje się badaniem biologicznych praw rządzących powstawaniem i rozwojem zespołów leśnych, ich wzajemnym powiązaniem i współdziałaniem ze środowiskiem przyrodniczym, wrażliwością na warunki klimatyczne, glebowe, a także oddziaływaniem zabiegów gospodarczych. Opierając się na doświadczeniach praktyki zawodowej i pracach badawczych, hodowla lasu określa zasady i techniki wspomagania procesów rozwoju drzewostanu, zapewnia trwałość i produkcyjność lasów oraz wzrost walorów ekologicznych i biologicznych.

Hodowla lasu jest również gałęzią gospodarczej działalności leśnej, która pozwala zaspokoić potrzeby gospodarki narodowej przez możliwie wysoką i wartościową produkcję drewna przy oszczędnym nakładzie środków. Głównym celem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących i kształtowanie nowych z respektowaniem warunków i procesów naturalnych przez:

• stopniowe osiąganie stanów równowagi dynamicznej w ekosystemach leśnych, tj. zgodności biocenozy leśnej z warunkami biotopów,
• zapewnianie produkcji drewna i innych użytków na zasadach reprodukcji rozszerzonej,
• kształtowanie pozaprodukcyjnych funkcji lasu oraz przyjaznych powiązań lasów i gospodarki leśnej z otoczeniem społeczno-gospodarczym na zasadzie sprzężeń zwrotnych.