Monografia dotycząca historycznych więźb dachowych polskich kościołów jest ostatnią publikacją przygotowaną przez prof. Ryszarda Ganowicza. Rękopis w zamyśle miał być podsumowaniem doświadczeń, wiedzy oraz dorobku w zakresie analiz zabytkowych konstrukcji drewnianych, zbieranych przez lata pracy Profesora, w szczególności zaś konstrukcji więźb dachowych kościołów. Jest wynikiem fascynacji zamysłem konstruktorskim dawnych budowniczych oraz ciągle intrygujących Go pytań, na ile pozostawione przez nich obiekty spełniają wymagania naszych współczesnych standardów wiedzy z teorii konstrukcji. Praca jest adresowana do szerokiego kręgu odbiorców, zwłaszcza studentów Wydziału Technologii Drewna macierzystej Uczelni, bez współpracy z którymi prawdopodobnie nie powstałaby. Przy ich współudziale zrealizowano w Katedrze, pod opieką Profesora, wiele prac dyplomowych obejmujących analizę pracy oraz ocenę stanu, a także możliwości dalszej eksploatacji konstrukcji omawianych w monografii.