1. Historya Święta Starego Zakonu -290 s. 2. Historya Święta Nowego Zakonu- 222 s.

Tłumaczenie  i uzupełnienie : Zygmunt Chełmicki (ur. 10 maja 1851 w Warszawie, zm. 3 lipca 1922 tamże) – polski ksiądz rzymskokatolicki, działacz społeczny, publicysta i wydawca.W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa z 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny, głoszący m.in., że krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich[2]. Był członkiem Komisji Sejmowo-Konstytucyjnej Tymczasowej Rady Stanu[3]. Dnia 17 września 1917 roku został sekretarzem Rady Regencyjnej. 14 listopada 1918 roku, wraz z rozwiązaniem się Rady i oddaniem władzy Józefowi Piłsudskiemu, zakończyła się jego rola polityczna. Zmarł 3 lipca 1922 roku i pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 203-5/6-26)[4]. Pierwszą pełną biografię Zygmunta Chełmickiego napisał Andrzej Mroziński i wydana została w 1981 roku w Collectanea Theologica, w Wydawnictwie Akademii Teologii Katolickiej (rocznik LI, Warszawa 1981 s. 49-68)