Stanisław Jan Gąsiorowski (ur. 26 czerwca 1897 w Warszawie, zm. 13 września 1962 w Krakowie) – polski archeolog, historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek PAU.Był synem Stanisława (inżyniera) i Kazimiery z Jastrzębskich, uczęszczał do szkół średnich w Warszawie i Krakowie, następnie studiował archeologię klasyczną i historię sztuki na UJ (1915-1920); brał udział w wojnie polsko-radzieckiej. Od 1922 pracował jako asystent w Katedrze Archeologii Klasycznej UJ, w 1925 obronił pracę doktorską (O kompozycji w malarstwie późnorzymskim), w 1927 habilitował się (praca Malarstwo minjaturowe grecko-rzymskie i jego tradycje w średniowieczu) i został docentem w tej samej katedrze. W 1930 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego i kierownika Katedry Archeologii Klasycznej, w 1937 został profesorem zwyczajnym. W latach 20. i 30. odbywał podróże naukowe do Anglii, Francji, Austrii, Włoch, Grecji, Egiptu i Azji Mniejszej. W czasie II wojny światowej został aresztowany przez Niemców 6 listopada 1939 w ramach Sonderaktion Krakau i uwięziony, później zwolniony