Zestaw zawiera:

Tom I - 121 str., Tom II - od 123 do 234 str., Tom III - od 236 do 350 str., Tom IV - od 351 do 454 str.. Tom V - od 455 do 566 str., Tom VI - od 567 do 678 str., Tom VII - od 5 do 109 str., Tom VIII - od 111 do 221 str., Tom IX - od 223 do 327 str., Tom X - od 331 do 436 str., Tom XI - od 437 do 542 str., Tom XII - od 543 do 666 str., Tom XIII - od 5 do 123 str., Tom XIV - od 124 do 232 str., Tom XV - od 233 do 344 str., Tom XVI - od 345 do 448 str., Tom XVII - od 449 do 556 str., Tom XVIII - od 564 do 661 str., Tom XIX - od 663 do 777 str.

Henryk Stanisław Mościcki (30 października 1881 w Ciechanowcu, zm. 13 grudnia 1952 w Krakowie) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.

W poglądach politycznych sympatyzował z sanacją, był przeciwnikiem endecji oraz umiarkowanym antyklerykałem.

Jego zainteresowania naukowe obejmowały historię Polski XIX wieku, historię Europy Wschodniej XVIII i XIX wieku oraz biografistykę. Zajmował się m.in. stosunkami polsko-litewskimi w latach 1815-1830 oraz rządami Michaiła Murawjewa na Litwie w okresie powstania styczniowego. Badał kontakty patriotycznej młodzieży wileńskiej z tajnymi związkami w Królestwie Polskim i dekabrystami (poświęcił temu pracę Promieniści, filomaci i filareci, 1916). Był autorem wielu biografii postaci historii Polski przełomu XVIII i XIX wieku, m.in. Jana Henryka Dąbrowskiego, Jana Kilińskiego, Szymona Konarskiego, Tadeusza Kościuszki, Józefa Wybickiego; wydał wiele pamiętników, m.in. Józefa Wybickiego (1905), a także Trzy po trzy Aleksandra Fredry (1917), Listy (1917) i Pisma (1947) Tadeusza Kościuszki. Przygotował do wydania zbiór materiałów do dziejów Legionów Polskich we Włoszech Ludzie wolni są braćmi (1947). Był autorem przedmów do powieści historycznych Walerego Przyborowskiego. Współpracował z pismami "Tygodnik Ilustrowany" i "Kwartalnik Historyczny" oraz Polskim Radiem. Jednym z jego studentów był Stanisław Herbst.