1. "Pójdź w dolinę łez"

2."Obdzieranie poległych ("Ludzie czy szakale")"

3. "Złe wróżby (Kometa)"

4."Odjazd na wojnę" 

5."Pożoga"

6. "Głód"

7. "Zdrada i kara" 

8. " W pracowni artysty ("Ludzkości, rodzie Kaina!") "

9. "Świętokradztwo ("Rachunek przed Te Deum")"

10. "Sieroty ("Już tylko nędza")"

Artur Grottger był artystą, wobec którego formułowano skrajne opinie. Jego twórczość określano jako romantyczną i jednocześnie akademicką, a jego styl jako nowatorski i zarazem konserwatywny. Uznawany jest powszechnie za przedstawiciela romantyzmu, choć urodził się w 1837, kiedy fala romantyzmu w malarstwie opadała, a zmarł w 1867, gdy jeszcze nie pojawił się neoromantyzm. Jednocześnie można mu więc przypisać w polskim malarstwie rolę epigona oraz prekursora[13]. Ze względu na tematykę wielu jego dzieł inspirowanych wydarzeniami z historii Polski uchodzi – obok Jana Matejki, Henryka Siemiradzkiego, Wojciecha Gersona – za jednego ze znaczących przedstawicieli nurtu polskiej narodowej szkoły malarstwa historycznego. Jednocześnie podczas pobytu w Wiedniu wykonał również wiele ilustracji odnoszących się do historii Niemiec oraz Austrii, które utrzymane były w stylu historycznej szkoły niemieckiej oraz charakterystycznej dla wiedeńskiego stylu lat 50. XIX wieku „Gemütlichkeit”. Pięć jego rysunków zamieszczono w „Historii Austrii” Pautuzziego.