Frank Sinatra

Sinatra w 1960 r.

Imię i nazwiskoFrancis Albert Sinatra

Data i miejsce urodzenia12 grudnia 1915
Hoboken

Data i miejsce śmierci14 maja 1998
Los Angeles

Zawódpiosenkarz, aktor, producent

WspółmałżonekNancy Barbato
(1939–1951; rozwód)
Ava Gardner
(1951-1957)
Mia Farrow
(1966-1968)
Barbara Marx
(1976)

Lata aktywności1935-1995

[pokaż]Nagrody

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Strona internetowa

Francis Albert Sinatra (ur. 12 grudnia 1915 w Hoboken, zm. 14 maja 1998 w Los Angeles) – amerykański piosenkarz i aktor filmowy pochodzenia włoskiego, ze względu na swój status popularnie nazywany „The Voice”. Jego muzyka jest uznawana jako ponadczasowa, zaś on sam za najwybitniejszego amerykańskiego piosenkarza XX w. Szacowany nakład ze sprzedaży wszystkich jego wydawnictw na całym świecie wynosi ponad 150 milionów egzemplarzy, co czyni go jednym z artystów z największą liczbą sprzedanych albumów muzycznych w dziejach[1].

Sinatra rozpoczął swoją muzyczną karierę w drugiej połowie lat 30., współpracując z Harrym Jamesem i Tommym Dorseyem. W 1943 r. podpisał kontrakt z Columbia Records i rozpoczął solową karierę, stając się wkrótce idolem bobby soxers. Sinatra był pierwszym amerykańskim piosenkarzem, który śpiewał nie tylko dla dorosłych, ale zdobył popularność wśród nastolatków. W 1945 r. Sinatra wystąpił w kasowym przeboju, musicalu Podnieść kotwicę. Rok później otrzymał Oscara honorowego za krótkometrażowy film The House I Live In oraz wydał pierwszy album The Voice of Frank Sinatra.

Przełom lat 40. i 50. był okresem kryzysu w karierze piosenkarza. Powrót na szczyty sławy nastąpił w 1953 r. po zdobyciu Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego oraz Złotego Globu za film Stąd do wieczności. Sukcesem okazały się także albumy In the Wee Small Hours (1955), Songs for Swingin' Lovers! (1956), Come Fly with Me (1958), Only the Lonely (1958) i Nice 'n' Easy (1960)