Beata Obertyńska. Córka poetki młodopolskiej Maryli z Młodnickich Wolskiej i przemysłowca Wacława Wolskiego w młodości związana była ze środowiskiem artystycznym Medyki Pawlikowskich.
Debiutowała w 1924 roku w "Słowie Polskim". Po studiach w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej występowała na scenach lwowskich. W 1936 na zaproszenie rodziny Romerów odbyła podróż do Portugalii. Twórczość Beaty Obertyńskiej wielokrotnie była nagradzana (m.in. nagrody Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas"—1950, Fundacji Lanckorońskich—1972, Fundacji Jurzykowskiego-- 1974 r). Najważniejsze miejsce w londyńskim okresie twórczości Obertyńskiej zajmuje obszerny zbiór wierszy Miód i piołun (1972). Niektóre utwory z cyklu Grudki kadzidła weszły w skład niewielkiego zbiorku Perły—wiersze, wydanego pośmiertnie. Beata Obertyńska zmarła 21 maja 1980 w Londynie. Pochowana została na cmentarzu North Sheen.