Noc lalki. Lucy i potwory - 206 s. - 2000 r.

Noc lalki:
„Kris ziewnęła. Zamknęła oczy, próbując zasnąć. I wtedy usłyszała odgłos kroków. Jakiś cień skradał się do drzwi.
- Ej... - szepnęła, sądząc, że to Linda wstała, by wyjść do łazienki. Wyciągnęła rękę i odwróciła drobną figurkę twarzą do siebie. Zobaczyła drewniane oczy i wyszczerzone zęby...”

Lucy i potwory:
„Wzięłam głęboki oddech, schwyciłam mocno aparat fotograficzny i z bijącym sercem zaczęłam skradać się w kierunku biurka pana Mortmana. Podśpiewując z zadowoleniem, sięgał właśnie po słoik z muchami.
- Kolacja, moi nieśmiali przyjaciele - powiedział śpiewnym tonem. Kiedy odkręcał pokrywkę, głowa zaczęła mu puchnąć, oczy wyszły na wierzch, usta otwarły się i zogromniały i wysunął się z nich cienki, wężowy język...”

Obóz koszmarów. Duch z sąsiedztwa  - 190 s. - 2000 r.

2 opowiadania (z cyklu "Gęsia Skórka") z dreszczykiem dla młodzieży.
"Obóz koszmarów":
"Kierowca bez słowa wystawił wszystkie nasze bagaże. Wskoczył do autobusu (...)i ruszył z rykiem silnika.
- O...odjechał. Zostawił nas na tym pustkowiu i odjechał sobie.
Patrzyliśmy za nim zaskoczeni. A po chwili usłyszeliśmy mrożące krew w żyłach wycie."

"Duch z sąsiedztwa":
"Danny stał nad nią z wyciągniętą ręką.
-List. Daj mi go Hannah - poprosił cicho.
-Ale dlaczego? To mój list. Czemu nie mogę go wysłać do przyjaciółki? - spytała słabym głosem.
-Ponieważ poznałaś prawdę. A ja nie mogę pozwolić, żebyś się nią z kimkolwiek podzieliła."

Krew potwora. Zdjęcie przepowie ci śmierć. - 206 s. - 1999 r.

Krew potwora:
„Nagle, ku przerażeniu chłopca, pies wspiął się na tylne łapy, podniósł głowę ku niebu i wydał rozdzierający dźwięk.
Nie był to skowyt psa lecz potwora.
W tym samym momencie pies zaczął się zmieniać. Czoło zrobiło się bardziej wypukłe, wkrótce zniknęły pod nim zogromniałe ślepia. Z otwartego pyska wysunęły się kły.
- To potwór! Potwór! - krzyknął Evan... i obudził się.”

Zdjęcie przepowie ci śmierć:
„Doktor Fredericks zrobił krok w stronę Shari.
Widząc, że dziewczynka wymierzyła w niego obiektyw aparatu, rzucił się na nią z szaleństwem w oczach.
Szarpanina trwała kilka sekund.
Nagle błysnął flesz!
- Nie! Błagam, nie rób tego! - krzyknął przerażony mężczyzna.”