Geografia, która w polskiej szkole istnieje już od 300 lat, była w czasach działania Komisji Edukacji Narodowej oraz po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wraz z historią i nauką języka ojczystego przedmiotem szkolnym, któremu słusznie przypisywano zadanie kształtowania tożsamości narodowej oraz wychowania patriotycznego i obywatelskiego. Współczesna edukacja geograficzna powinna kontynuować to zadanie, odwoływać się do najlepszych tradycji i dziedzictwa polskiej dydaktyki geografii, jak również wykorzystywać nowe możliwości oraz uwzględniać aktualne potrzeby i wyzwania stwarzane przez szybko postępujące zmiany kulturowo-cywilizacyjne, społeczne, ekonomiczne i geopolityczne. Ponieważ w powszechnej opinii, geografia nadal jest sprowadzana do encyklopedycznego zbioru opisów i oderwanych informacji, należy obecnie ten stereotypowy pogląd zmienić poprzez wydobywanie istoty geografii oraz jej walorów poznawczych, kształcących i wychowawczych. Jej wyjątkowa wartość edukacyjna wynika w dużej części z pełnienia roli przedmiotu integrującego wiedzę o środowisku przyrodniczym z wiedzą społecznoekonomiczną i humanistyczną oraz sprzyjanie wszechstronnemu rozwojowi ucznia poprzez:  tworzenie całościowego obrazu świata;  łączenie racjonalności naukowej z refleksją nad pięknem i harmonią świata przyrody;  nabywanie umiejętności interpretacji otaczającego nas środowiska, zjawisk i procesów oraz oceny działalności człowieka w środowisku przyrodniczym;  kształtowanie pozytywnego obrazu Polski i więzi ucznia z krajem ojczystym. Geografia jako przedmiot szkolny umożliwia młodemu pokoleniu:  rozumienie współczesnego świata charakteryzującego się zróżnicowaniem społeczeństw i ich działań oraz wielkim tempem zmian;  dostrzeganie wzajemnych powiązań regionalnych i globalnych, opartych na wiedzy o zróżnicowaniu przyrodniczym, gospodarczym, społecznym Polski i innych krajów świata;  wyjaśnianie dynamicznych przemian gospodarczych i społecznych w Polsce i na świecie, prowadzących do rozumienia ich przyczyn i skutków;  poszukiwanie odpowiedzi na trudne pytania odnoszące się do obecnej fazy rozwoju współczesnej cywilizacji. Istotnym założeniem edukacji geograficznej jest zdobywanie i pogłębianie przez ucznia wiedzy użytecznej w połączeniu z kształtowaniem umiejętności przydatnych w życiu codziennym. Pomimo rozwoju możliwości korzystania z nowoczesnych narzędzi i technik nawigacyjnych, nadal pozostaje ważna kwestia umiejętności orientacji w przestrzeni geograficznej i rozwijania wyobraźni przestrzennej. W toku edukacji geograficznej nabywana jest umiejętność posługiwania się zarówno nowoczesnymi sposobami orientacji w terenie (np. GPS), jak i tradycyjnymi (m.in. za pomocą mapy, kompasu, położenia Słońca, Gwiazdy Polarnej itp.), by w różnych warunkach terenowych czy atmosferycznych nie być zaskoczonym i zagubionym. Praktyczny wymiar edukacji geograficznej odnieść należy także do kształtowania umiejętności odpowiedniego przygotowania się do wycieczek i wyjazdów 2 turystycznych: uzyskania sprawności w poszukiwaniu i korzystaniu z różnych źródeł informacji przydatnych podczas podróży, jej planowania zgodnie z założonymi celami, posługiwania się mapą turystyczną, przewodnikiem, kompasem, korzystania z prognoz pogody. Geografia przyczynia się również do zrozumienia i realizacji zasady zrównoważonego rozwoju, polegającego na podejmowaniu takich decyzji i działań, które zapewnią współczesnym i przyszłym pokoleniom wysoką jakość życia