Spis rzeczy: Cz. I-Ongi i w ćwierć wieku potem, cz. II-Pan Ignacy z Dorsuniszek, cz. III-Obrady sejmikowe, oraz Obrady sejmikowe na Litwie, Politycy litewscy, Taki egoista... Taka egoistka..., Ustronie (fragment).

Stanisław Morawski herbu Dąbrowa - (ur. 22 lipca 1802 w Mickunach koło Wilna, zm. 6 października 1853 w Ustroniu) – polski lekarz, pisarz i pamiętnikarz.

Był synem Marianny z Siemaszków i Apolinarego (zm. 1838), szambelana Stanisława Augusta. W latach (1818–1823) studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim, osiągając tytuł naukowy doktora medycyny. Był członkiem Towarzystwa Filaretów, a od 1820 Filomatów. W latach (1827–1835) przebywał w Petersburgu i Paryżu, gdzie spotkał się z Adamem Mickiewiczem. W styczniu 1833 r. awansował na lekarza Sekretariatu Stanu dla Królestwa Polskiego. W 1835 porzucił praktykę lekarską i objął stanowisko urzędnicze w Komisji Prawodawczej przy przekładzie na polski rosyjskiego Zbioru praw. Po śmierci ojca, w czerwcu 1838, złożył dymisję z urzędu. Osiadł w rodzinnym majątku Ustronie w powiecie trockim na Litwie, gdzie spisywał wspomnienia lat ubiegłych i obrazy obyczajowe z życia szlachty „okolicznej” litewskiej. Nie założył rodziny, w 1838 odznaczony został Orderem św. Włodzimierza IV klasy. Pochowany został w kaplicy cmentarnej w Niemoniunach w powiecie trockim.