Dotychczasowy brak monografii dotyczacej warszawskiego garnizonu w okresie II Rzeczypospolitej stanowil powazna luke w polskiej historiografii. Prezentowana publikacja jest pierwsza proba ukazania caloksztaltu spraw zwiazanych z funkcjonowaniem Wojska Polskiego w stolicy odrodzonego panstwa. Glownym walorem opracowania jest przedstawienie roli Warszawy w strukturach przedwojennej polskiej armii, z uwzglednieniem trzech szczebli organizacyjnych: centralnego, okregowego i garnizonowego oraz przyblizenie specyfiki warszawskiego garnizonu, wynikajacej z jego stolecznego charakteru. Zamyslem autora niniejszej monografii bylo odtworzenie swoistej panoramy zycia garnizonowego, uwzgledniajacej roznorodne aspekty codziennego funkcjonowania zolnierzy w miescie, m.in. zycia kulturalno-oswiatowego, rywalizacji sportowej, praktyk religijnych. Zaprezentowane w ksiazce fakty i procesy historyczne dowodza, ze wbrew obiegowym opiniom zycie garnizonowe nie zawsze musialo byc monotonne, zas sluzba w stolecznym garnizonie nalezala do prestizowych a takze, pod wieloma wzgledami, atrakcyjnych.