Oddawana do rąk czytelnika książka jest nie tylko cenną pozycją z zakresu historii filozofii, lecz także ważnym przyczynkiem do współczesnej teorii wiedzy.

Stanowiące przedmiot niniejszego opracowania stulecie wyznacza śmierć Hegla (1831), rozpoczynająca okres myśli posti-dealistycznej, zamykają zaś początki filozoficznej moderny w latach trzydziestych XX w. Analizując historyczne uwarunkowania epoki „załamania się idealizmu" i „kryzysu tożsamości filozofii" próbuje Autor odpowiedzieć na pytanie o przyczyny i szanse przezwyciężenia tego kryzysu. Przyczyny widzi w historycznej przemianie funkcji nauk, w tym filozofii, i w konieczności rezygnacji z klasycznego jej rozumienia. Koncentrując się na tematach stanowiących dominantę filozoficznych dyskusji niemieckiego obszaru językowego (historia, nauka, rozumienie, życie, wartość, byt, człowiek), próbuje pokazać splot uwarunkowań dzisiejszego sposobu filozofowania. Podkreśla więc anachroniczność (większości) ujęć tej epoki, które w centrum uwagi umieszczają dzieło Marksa, Kierkegaarda, Nietzschego, Diltheya czy Freuda - ich myślenie inspirowało filozofię XX wieku, ale w dziewiętnastowiecznej myśli stanowiło zjawisko odrębne. Próbuje rozproszyć mrok skrywający tradycje, do których nawiązują w swych dziełach (polemicznie i negująco) najbardziej wpływowi twórcy dzisiejszej filozofii - Heidegger, Lukcs, Jaspers, Hart-mann, Scheler, Wittgenstein i in. - do owych prekursorów znanych na ogół jedynie z przypisów do wspomnianych dzieł, a więc nie bezpośrednio, w dodatku w polemicznie przerysowanej postaci. Podkreśla też atrakcyjność nieidealistycznej filozofii Kanta jako dobrego odniesienia wszelkich współczesnych prób rehabilitacji filozofii w ogóle.

Cenną zaletą pracy jest wyjątkowa przejrzystość problemowego uporządkowania bogatego i skomplikowanego materiału. Dokonując dla czytelnika tak ogromnej pracy myślowej sprawił Autor, że przyswojenie tego złożonego obszaru myśli stało się tyleż interesujące, co ułatwione. Recepcję książki dodatkowo ułatwia precyzja i klarowność języka, znakomicie oddanego przez Tłumaczkę, co decyduje o wyjątkowej przystępności przekazu myśli.