Gumplowicz Ludwik (1838–1909), teoretyk państwa i prawa, socjolog, profesor Uniw. Karola Franciszka w Grazu. Ur. 8 III w Krakowie. Syn Abrahama, kupca i właściciela wypożyczalni książek, i Henryki z Inlenderów. Miał 4 braci i 1 siostrę. Środowisko, w którym wzrastał G., należało do oświeconej i postępowej inteligencji żydowskiej, o silnie rozwiniętym patriotyzmie i przywiązaniu do polskości. G. uczęszczał w l. 1848–57 do Gimnazjum Św. Anny w Krakowie, i tam złożył egzamin dojrzałości. Już w szkole średniej odznaczał się poglądami liberalnymi i wolnomyślnymi, którym pozostał wierny do końca życia. W r. akad. 1857/8 zapisał się na Wydział Prawa i Administracji UJ, gdzie studiował przez trzy lata, przenosząc się na IV rok (1860/1) do Wiednia; tutaj uzyskał absolutorium (30 VI 1861). Po powrocie do Krakowa doktoryzował się w r. 1862 z zakresu prawa cywilnego na UJ na podstawie pracy Zdania ze wszystkich umiejętności prawnych i politycznych