W 1879 r. Jej matka, Madame Laperche, wdowa, przeprowadziła się do Paryża z córką Philomène i jej synem Paulem, adwokatem Sądu Apelacyjnego.

W 1882 r. Philomène poślubił Jean Fernand Lafargue , przyjaciela z Bordeaux, który przybył do stolicy na karierę literacką. Jest dziennikarzem w Izbie Deputowanych i powieściopisarzu. Będzie sekretarzem, a następnie wiceprezesem Stowarzyszenia Ludzi Literatów w latach 1893-1903, daty jego śmierci.

W 1898 r. Philomène opublikowała pod pseudonimem Hélène Favre de Coulevain swoją pierwszą powieść , amerykańską szlachtę , która zostanie nagrodzona w 1899 r. Nagrodą Montyon 1 . Następnie napisze pod pseudonimem Pierre de Coulevain. W 1903 r. , Po śmierci męża i matki, oraz odejściu jej syna Rene, przyjętego do Nancy Forestry School , postanowiła podróżować i żyć jak ptak "na gałęzi". Kilka miesięcy później ukazała się jego trzecia powieść, zatytułowana Sur le branche . Powieści Pierre de Coulevaina mają formę autobiograficzną , która niepokoi czytelnika, a następnie próbuje zmylić pisarza i charakter powieści. Tak więc, pod koniec Cudownej powieści , sprawia, że ​​autor Pierre de Coulevain umiera w Szwajcarii, stąd błędy biograficzne.

Jego syn René został zabity podczas wojny 1914-1918 , pozostawiając młodą wdowę i dwie małe bliźniaczki. Od tego dnia nasz powieściopisarz nie opublikuje niczego, z wyjątkiem książki dla dzieci L'Épreuve de Georges .

Pierre de Coulevain był członkiem jury nagrody Fémina od czasu jej utworzenia w 1904 r. Do lat 20. XX wieku .