Alkestis ukazuje dramat człowieka, który może odsunąć od siebie śmierć, jeśli znajdzie kogoś, kto zgodzi się umrzeć zamiast niego. Medea to szokująco prawdziwa opowieść o wielkiej kobiecej miłości małostkowo odepchnięta żona w rozpaczliwej szamotaninie zadaje śmierć synom z rozbitego małżeństwa. W Dzieciach Heraklesa z mitycznych opowieści o legendarnych postaciach tragik buduje historię, która dodałaby otuchy i uzasadniła w dniach wojny pelopo-neskiej racje ojczyzny poety. Hippolytos uwieńczony ukazuje niedającą się stłumić, namiętną miłość Fedry do pasierba cnotliwego Hippolyta: odtrącona kobieta decyduje się na samobójstwo, a przebiegle chroniąc się przed niesławą, okrutnym kłamstwem przyczynia się do śmierci młodzieńca. Hekabe pozostaje patetyczną tragedią zemsty, niepohamowanego okrucieństwa, odpłaty. Błagalnice przynoszą analizę polityki ateńskiej, a rozważania te przeradzają się w ocenę demokracji jako takiej.