Bałkany przez stulecia uznawano za odległe (kulturowo) od Zachodu - to właśnie ta różnica fascynowała mieszkańców Europy Zachodniej i sprawiała, że kraina ta stawała się celem ich prawdziwych lub wyimaginowanych podróży. Kiedy podróżni odkrywali, że wzniośle brzmiąca nazwa Bałkany oznacza tylko grzbiet rozdzielający wody lub przełęcz górską i niekoniecznie gwarantuje wzniosłą, romantyczną scenerię, próbowali przypisać im znaczenie bariery wojskowej i utrzymywali, że z tego punktu widzenia "Bałkan jest rzeczywiście wspaniałą górą" (Alexander William Kinglake, "E?then, or Traces of Travel Brought Home from the East", 1844), inni zaś nie mogli powstrzymać się od zdziwienia wołając: "Jak można robić tyle zamieszania z powodu takiego kretowiska!" (Adolphus Slade, "Records of Travels in Turkey and Greece", etc. ..., 1854). Jednak większość z nich uważała, że Bałkany nie były wyłącznie obszarem geograficznym, ale raczej polem walki pomiędzy Wschodem a Zachodem, Przeszłością i Teraźniejszością, pomiędzy barbarzyństwem a cywilizacją.