Urodził się w 1913 w Ustroniu, miejscowości na Śląsku Cieszyńskim. Studiował filozofię i socjologię, a następnie doktoryzował się na Uniwersytecie Poznańskim. Został tam starszym asystentem u Floriana Znanieckiego. Podczas okupacji przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. W latach 1945–1970 pracował na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1945–1952 był starszym asystentem, w 1952 został profesorem tego uniwersytetu, a w latach 1952–1956 był jego rektorem. Sygnatariusz Listu 34 oraz listu do The Times, zawierającego stwierdzenie, że w Polsce nie było represji i dyskredytującego Radio Wolna Europa. W latach 1966–1970 był przewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Socjologicznego (ISA). Od 1957 został pracownikiem, Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, gdzie kolejno sprawował funkcje kierownika Zakładu Podstawowych Badań Socjologicznych (1957–1968), zastępcy dyrektora (1961–1968) i dyrektora Instytutu (1968–1970). Od 1973 był przez wiele lat przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Prowadził także wykłady w Wojskowej Akademii Politycznej. W latach 1961–1968 kierował utworzonym przez siebie Międzyuczelnianym Zakładem Badań nad Szkolnictwem Wyższym.