Tom II -"Ferdydurke", 269 s., 1989 r. -

Tom III - "Trans-Atlantyk", 326 s., 1986 r. -

Tom VII - "Dzienniki 1953 - 1956", 368 s., 1998 r. -

Tom VIII - "Dzienniki 1957 - 1961", 297 s., 1988 r. -

Tom IV-Pornografia-151str

Tom IX - "Dzienniki 1961-1966", 256 s., 1988 r.-

Marian Witold Gombrowicz herbu Kościesza (ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach, zm. 25 lipca 1969 w Vence) – polski powieściopisarz, nowelista i dramaturg, od 1939 przebywał na emigracji, do 1963 w Argentynie, od 1964 we Francji. Specyfiką twórczości Gombrowicza jest umiejętność widzenia człowieka w jego psychologicznym uwikłaniu w innych ludzi i spuściznę kultury, swoiste poczucie absurdu i obrazoburstwo dotykające przyjmowanych przez społeczeństwo tradycyjnych wartości. Gombrowicz przede wszystkim dyskutuje z polskim romantyzmem, jak sam twierdził, pisząc na przekór Mickiewiczowi (głównie w Trans-Atlantyku). Z wyjątkiem Opętanych Gombrowicz stosuje w powieściach narrację pierwszoosobową.