Zestaw 4 książek. Książki zawierają po kilka tytułów.
Podróż do Włoch z drzeworytami:
Tom I. Droga do Krakowa do Tryestu. - Opisanie Wenecyi: 1878 r., 313 str.
Tom II. Opisanie Wenecyi (dalszy ciąg). - Padwa. - Werona. - Dodatek: Miłośc jako treść niewyczerpana dla poezyi i sztuki pęknej: 1878 r., 290 str.
Tom III. Medyolan, Pawia, Genua, Florencya: 1878 r., 327 str
Tom IV. Zarys dziejów sztuki w Toskanii. - z Livorno do Neapolu.- Neapol. - Pompeja: 1879 r., 360 str., Tom V. Przybycie do Rzymu. - Ruiny starożytnego Rzymu: 1879 r., 351 str
Tom V. Przybycie do Rzymu. - Ruiny starożytnego Rzymu.: 1879 r., 253 str
Tom VI. Kościoły i Muzea Rzymu: 1880 r. 351 str
Życie i prace Józefa Kremera. Jako wstęp do jego dzieł: 1881 r., 175 str.,
Wykład systematyczny filozofii obejmujący wszystkie jej części w zarysie dla miłośników tej umiejętności pragnących dokładniej się z nią obeznać:
Tom I. Fenomenologia logika: 1877 r., 313 str.
Tom II. Filozofia natury i ducha ludzkiego: 1877 r., 459 str
Nowy wykład logiki z 54-ma drzeworytami w tekscie: 1878 r., 372 str
Listy z Krakowa:
Tom I. Wstępne zasady estetyki i Dzieje artystycznej fantazyi Część pierwsza: 1877 r., 411 str
Tom II. Dzieje artystycznej fantazyi. Część druga: 1877 r., 315 str
Pisma pomniejsze. Filozofia. - Historya Sztuki i Estetyka. - Pedagogika. - Artykuły różnej treści. Spis rzeczy do dwunastu tomów Dzieł Kremera: 1879 r., 629 str
Józef Kremer (ur. 22 lutego 1806 w Krakowie, zm. 2 czerwca 1875 w Krakowie) – polski polihistor: filozof, estetyk, encyklopedysta, historyk sztuki, prekursor psychologii. Syn Josepha Kremera (1769-1848) z Opawy oraz Marii Anny Erb (1769-1828) pochodzącej z zamożnej szlacheckiej rodziny z Karlsbadu. Uczęszczał do gimnazjum św. Anny w Krakowie, a od 1823 studiował filozofię i prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stopnia magistra edukację uzupełniał w Berlinie, Heidelbergu i Paryżu (1828-1830). W Berlinie słuchał wykładów Georga Wilhelma Friedricha Hegla, Friedricha Daniela E. Schleiermachera, Carla Rittera, Eduarda Gansa i Friedricha Carla Savigny'ego, w Heidelbergu – m.in. Antona Friedricha J. Thibauta. Podczas dalszych studiów w Paryżu uczęszczał na wykłady Jeana-Baptiste'a Say'ego, François Guizota oraz Abla-François Villemaina. Uczestniczył w powstaniu listopadowym (ranny w bitwie pod Grochowem). Od 1847 wykładał filozofię na UJ, a od 1853 estetykę i historię sztuki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.
