Fryderyk Florian Skarbek h. Abdank (ur. 15 lutego 1792 w Toruniu w Pałacu Fengerów, zm. 25 września 1866 w Warszawie) – hrabia, polski ekonomista, powieściopisarz, historyk, działacz społeczny i polityczny. Pochodził ze szlacheckiej rodziny sięgającej korzeniami średniowiecza. Był jednym z czworga dzieci Kacpra Skarbka i Ludwiki z Fengerów (1765-1827), córki bankiera toruńskiego Jakuba Fengera. Po nauce w Liceum Warszawskim rozpoczął w 1809 studia ekonomiczne w Collège do France w Paryżu. W 1812 powrócił do Polski. Był przewodniczącym Rady Obywatelskiej województwa mazowieckiego. W 1818 został profesorem ekonomii na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w wydziale więzień i zakładów dobroczynności Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Reprezentował stronnictwo ugodowe, w chwili wybuchu powstania listopadowego przebywał w Petersburgu. W marcu 1831 został członkiem Rady Tymczasowej Królestwa. Pełnił funkcje prezesa Rady Głównej Opieki Zakładów Dobroczynnych później Dyrekcji Ubezpieczeń. W 1854 został dyrektorem Komisji Sprawiedliwości. W 1858 został przeniesiony na emeryturę. Po przejściu na emeryturę powrócił do, przerwanej w czasie służby rządowej, pracy naukowej i literackiej. Jego zabiegi przed Heroldią Królestwa Polskiego, której później został krótko prezesem, o potwierdzenie tytułu hrabiowskiego skończyły się niepowodzeniem (nie potrafił udowodnić kilkupokoleniowej używalności tytułu). W rezultacie sporu z Heroldią car Mikołaj I nadał mu 26 marca / 7 kwietnia 1846 rosyjski dziedziczny tytuł hrabiowski. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Mikołaja I 

Tom I 173 strony

Tom 2 148 stron