Tomáš Špidlík SJ (ur. 17 grudnia 1919 w Boskovicach, zm. 16 kwietnia 2010 w Rzymie) – czeski duchowny katolicki, kardynał Kościoła rzymskokatolickiego, jezuita, teolog zaangażowany w dialog katolicyzmu z prawosławiem, historyk duchowości chrześcijańskiego Wschodu, znawca teologii prawosławnej. Po ukończeniu nauki w swej rodzinnej miejscowości rozpoczął studia na wydziale filozofii na uniwersytecie w Brnie (1938). W 1939 po aneksji Czechosłowacji uniwersytety zostały zamknięte. W 1940 Špidlík wstąpił do nowicjatu jezuitów w Benešovie koło Pragi. W 1942 razem z innymi nowicjuszami został przeniesiony do Velehradu; 24 września 1942 złożył śluby zakonne. W latach 1942-1945 ukończył studia filozoficzne w Velehradzie, następnie był 1945-1946) prefektem jezuickiego liceum w tym mieście; uczył języków czeskiego i rosyjskiego. Po zakończeniu wojny został wysłany do Maastricht (Holandia) na studia teologiczne. Tam też 22 sierpnia 1949 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1950 we Florencji ukończył jezuicki trzeci okres próbny. W 1951 został wezwany do Rzymu, aby pracować w Radiu Watykańskim – prowadził tam audycje przeznaczone dla krajów komunistycznych. Podczas swej pracy w radiu poznał m.in. Václava Havla, późniejszego prezydenta niepodległych Czechosłowacji i Czech. Przez 38 lat był kierownikiem duchowym Papieskiego Kolegium św. Jana Nepomucena. W 1955 obronił dysertację doktorską w Papieskim Instytucie Wschodnim w Rzymie.