Cezary Jellenta (ur. 13 kwietnia 1861 w Warszawie, zm. 1 września 1935 w Otwocku) – pisarz i krytyk literacki i artystyczny; pisywał pod pseudonimami: Ary, Euzebiusz, Florestan, Orestes, Orpion, Robon Dion, Jan Zarycz, Alastor, C.J.Urodził się jako Napoleon Hirszband[1] w rodzinie urzędnika bankowego Hermana Hirszbanda. Kształcił się w II Gimnazjum w Warszawie (do 1880), na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim na wydziale prawnym (do 1884), a następnie w Monachium, gdzie studiował filozofię. Literaturę zawodowo rozpoczął uprawiać około roku 1880, współpracując z pismami "Prawda" i "Ateneum". Karierę adwokacką, rozpoczętą w 1885, porzucił około 1888, wrócił do niej w 1893, ale po 1905 pozostawał adwokatem już tylko formalnie, pochłonięty publicystyką i pisarstwem. Związany z radykalną inteligencją, rzecznik literatury Młodej Polski. Redagując w latach 1903-1906"Ateneum" współpracował m.in. z Wacławem Nałkowskim, z filologiem i orientalistą Ignacym Redlińskim, z pisarzem i satyrykiem Adolfem Nowaczyńskim; drukował Tetmajera, Micińskiego, Żuławskiego, przekłady Czechowa, Wellsa i innych.