Niedoskonałości pochodzące z miłości uciech i wygód powinniśmy poskramiać poprzez umartwienia zewnętrzne i wewnętrzne. Umartwienia wewnętrzne polegają na tym, iż człowiek nie działa z miłości własnej, z próżności czy z jakichkolwiek innych ludzkich pobudek, ale jedynie dla podobania się Bogu. Namiętności bowiem zamykają się w dwóch skłonnościach: w gniewliwości i pożądliwości. Przeciwieństwem gniewu jest natomiast słodycz, którą ćwiczyć można na następujące sposoby: nigdy nie gniewać się na bliźniego, mówić z równą słodyczą ze wszystkimi, rozmawiać spokojnie i łagodnie (zwłaszcza kiedy przychodzi nam rozmawiać z osobą rozkapryszoną), cierpliwie znosić błędy innych, nie tracić spokoju na widok własnych uchybień, nie mówić, kiedy serce jest pomieszane (św. Franciszek Salezy mawiał, iż uczynił przymierze ze swoim językiem, by nigdy się nie odzywał, gdy serce jest zmieszane).