Marcin Luter (niem. Martin Luther, ur. 10 listopada 1483 r. w Eisleben, zm. 18 lutego 1546 r. tamże) – niemiecki reformator religijny, teolog i inicjator reformacji, mnich augustiański, doktor teologii, współtwórca luteranizmu. Autor 95 tez potępiających praktykę sprzedaży odpustów, w których odrzucał możliwość kupienia łaski Bożej.

Pomimo że nie brał czynnego udziału w wystąpieniach religijnych i społeczno-politycznych, a jedynie pisał polemiki i katechezy, skupił wokół swojej idei całą opozycję Kościoła katolickiego. Wraz z grupą współpracowników przełożył Biblię na język niemiecki (Biblia Lutra), był autorem Postylli domowej, Małego i Dużego katechizmu, Artykułów szmalkaldzkich oraz wielu pieśni kościelnych, w tym ewangelickiego hymnu: Warownym grodem jest nasz Bóg.

Podstawę jego nauki stanowią hasła: sola scriptura – jedynie Pismo, sola fide – jedynie wiara, sola gratia – jedynie łaska, solus Christus – jedynie Chrystus, solum Verbum – jedynie Słowo[1].

Kościoły protestanckie uznają Lutra za bohatera wiary, reformatora i odnowiciela Kościoła[2]. Kościoły anglikańskie zaliczają Lutra do grona świętych. Jego wspomnienie obchodzone jest w rocznicę śmierci, 18 lutego. Kościół katolicki widzi w nim teologa sprzeciwu wobec starego porządku wiary katolickiej, prowadzącego do anarchii kościelnej[3], którego nauczanie zawierało wiele słusznych postulatów, uznanych przez Sobór watykański II, ale także wiele poważnych błędów dogmatycznych[4].