W tym samym okresie związał się z ruchem faszystowskim, brał udział w marszu na Rzym. Był członkiem Narodowej Partii Faszystowskiej. Pozostawał jednak w ostrym sporze z Benito Mussolinim. W 1931 r., po publikacji antytotalitarnego pamfletu "Technika zamachu stanu", zerwał z tą partią i osiadł w Paryżu.

Po powrocie do Włoch w roku 1933, został aresztowany, a następnie zesłany na wyspę Lipari. Podczas II wojny światowej był korespondentem wojennym na froncie wschodnim, przebywał w Polsce, Rumunii, Finlandii, na Ukrainie oraz Bałkanach. To wtedy powstało najbardziej znane jego dzieło – Kaputt.

Za serię nieprzychylnych dla Niemców artykułów Malaparte został odwołany z frontu, przez pewien czas przebywał w Finlandii, potem wrócił do Włoch. W latach 1943-1946 współpracował z amerykańskimi wojskami okupacyjnymi we Włoszech. Po wojnie interesował się komunizmem, zwłaszcza jego chińską wersją – maoizmem. Odbył nawet podróż po Chinach, która jednak musiał zakończyć przedwcześnie z powodu choroby. Jego dziennik z tej podróży pt. Io in Russia e in Cina ukazał się pośmiertnie w 1958 r.

Zmarł na raka.