Pigmentacyjny fenotyp człowieka powstaje na podstawie złożonego genetycznego „planu”, który w trakcie rozwoju jest modyfikowany przez szereg czynników działających na różnych etapach ontogenezy. Genetyczne determinanty warunkują zasadnicze procesy rozwoju cech pigmentacyjnych, na które składają się: migracja i różnicowanie melanoblastów, dystrybucja melanocytów, melanogeneza oraz transport melanosomów do keratynocytów. Każdy z tych procesów zachodzi w określonym mikrośrodowisku, które podlega ciągłym zmianom wynikającym z adaptacyjnej reakcji organizmu/komórek na działanie bodźców zewnętrznych (egzogennych) jak również wewnętrznych (endogennych). Zakłócenia mikrośrodowiska mogą wywołać zmianę fenotypu pigmentacyjnego możliwą do zaobserwowania makroskopowo, lub w przypadku mniej „drastycznych” modyfikacji, wykrywalną tylko za pomocą precyzyjnych i obiektywnych metod spektrofotometrycznych. Identyfikacja czynników wywołujących zmiany procesów pigmentacyjnych, jak również ocena fenotypowego efektu ich działania, stały się przedmiotem niniejszej pracy.