Dlatego, że dzisiejszy człowiek nie nadąża za cywilizacją, dlatego, że się w niej degraduje, dlatego, że oczarowany materią nie zrozumiał, że jego ciało i jego świadomość podlegają prawom bardziej zawiłym, lecz równie nieubłaganym jak prawa wszechświata, których nie można łamać bezkarnie, dlatego, że wraz z zwyrodnieniem człowieka może przepaść piękno naszej cywilizacji. Dla tych przyczyn napisano te książkę. Napisano ją nie wśród spokojnego życia wsi, lecz wśród zgiełku, wrzawy i utrudzenia Nowego Jorku. Ta książka to unikat. Napisano ją w 1935 roku, ale jest ciągle, a nawet coraz bardziej aktualna, ponadczasowa. Alexis Carrel (1873-1944) - Francuski fizjolog i chirurg, profesor Instytutu Rockefellera w Nowym Yorku, przez 32 lata oprócz wykładów z biologii przeprowadzał prace nad przeszczepianiem narządów, hodowlą tkanek zwierzęcych, zszywaniem naczyń krwionośnych, za co w 1912 r. otrzymał nagrodę Nobla. Jest autorem znanej na całym świecie książki Człowiek istota nieznana. Doszedł do przekonania, że wiele przejawów życia nie da się wytłumaczyć na drodze czysto naukowej. Wiedział o cudownych wyleczeniach i dla ich badania spędził wiele miesięcy w Lourdes, gdzie na jego oczach nieuleczalna rana spowodowana rakiem zagoiła się i zabliźniła.