Zbigniew Czeczot-Gawrak (pseud. wojenny Nowina, ur. 5 października 1911 w Czernichowie, zm. 22 stycznia 2009 w Warszawie) – polski filmoznawca, historyk i teoretyk filmu, publicysta i wykładowca uniwersytecki. Uczył się w gimnazjum staroklasycznym w Krakowie. Absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (praca magisterska w 1933). Działał w Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej i organizacji "Zet". Odbył służbę wojskową w 20 pp Ziemi Krakowskiej oraz ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Krakowie (w stopniu plutonowego podchorążego). W latach 1934–1939 pracownik MSZ w Strasburgu i Lille. Od stycznia 1939 w Warszawie. Podczas II wojny światowej uczestnik kampanii wrześniowej 1939 (dowódca plutonu 20 pp.), następnie więziony w przejściowym obozie jenieckim w Łańcucie, z którego uciekł. Walczył w Armii Krajowej, w 1942 skierowany do III Zgrupowania, w którym po jakimś czasie objął dowództwo plutonu 111. Pracował także w komórce Delegatury Rządu "Zachód", gdzie był redaktorem dwóch biuletynów dla prasy podziemnej. Latem 1944 awansowany do stopnia podporucznika rezerwy. Brał udział w powstaniu warszawskim (pseud. Nowina) był dowódcą plutonu w Grupie Bojowej "Krybar". Poza walką zbrojną redagował biuletyn codzienny pt. "Komunikat informacyjny Zgrupowania III Warszawa - Powiśle" (ukazujący się od 2 sierpnia do 4 września 1944). Po upadku powstania ewakuowany do Piastowa a stamtąd skierowany na operację do Krakowa, gdzie pozostał do zakończenia działań wojennych.